-
1 składać
I. vt4) ( przekazywać)\składać dokumenty Dokumente einreichenzłożyć propozycję einen Vorschlag einbringenzłożyć ofertę ein Angebot machenzłożyć zamówienie eine Bestellung aufgebenzłożyć wniosek einen Antrag stellenzłożyć zażalenie eine Beschwerde einreichenzłożyć raport einen Rapport erstattenzłożyć zeznanie ein Geständnis ablegenzłożyć gratulacje/kondolencje/podziękowania Glückwünsche/sein Beileid/seinen Dank aussprechenzłożyć podpis Unterschrift setzenzłożyć przysięgę einen Eid ablegenzłożyć hołd Ehrerbietung zeigenzłożyć ukłon eine Verbeugung machenzłożyć wizytę einen Besuch abstattenzłożyć broń die Waffen streckenzłożyć do druku zum Druck setzen\składać jaja Eier legenII. vr\składać się z czegoś aus etw +dat bestehenskłada się na to wiele przyczyn es hat verschiedene Gründe3) (pot: robić składkę)\składać się na kogoś/coś für jdn/etw zusammenlegen4) ( przybierać postawę)\składać się do strzału anlegen5) dobrze się składa, że... es trifft sich gut, dass...źle się składa, że... es ist ungünstig, dass...tak się składa, że... es ergibt sich so, dass...
См. также в других словарях:
szyna — ż IV, CMs. szynanie; lm D. szyn 1. «stalowa belka walcowana odpowiednio ukształtowana, będąca częścią składową toru kolejowego, tramwajowego itp.; używana także w budownictwie jako element konstrukcyjny lub jako prowadnica u dźwigów (wind); w lm… … Słownik języka polskiego
belka — ż III, CMs. belkalce; lm D. belkalek 1. «długi odcinek obrobionego odpowiednio pnia drzewa o przekroju prostokątnym lub kwadratowym lub podobny przedmiot z betonu, żelaza, używany jako element konstrukcyjny budowli, maszyn itp.» Belki drewniane,… … Słownik języka polskiego
kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… … Słownik języka polskiego
palec — m II, D. paleclca; lm M. paleclce, D. paleclców 1. «jeden z pięciu członków stanowiących zakończenie ręki lub stopy człowieka; także zakończenie kończyn u zwierząt i ptaków» a) «palec u ręki» Duży, serdeczny palec. Mały palec. Wskazujący palec.… … Słownik języka polskiego
podstawa — ż IV, CMs. podstawawie; lm D. podstawaaw 1. «rzecz, na której coś stoi, opiera się, wspiera się; w architekturze i sztuce: dolna część budowli, kolumny, pomnika, rzeźby itp. (np. fundament, cokół, postument)» Podstawa kamienna, marmurowa,… … Słownik języka polskiego
ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… … Słownik języka polskiego